We gaan met z’n allen een dagje naar oma, hadden we besloten. Het is maar een uurtje rijden, maar met drie kinderen op de achterbank kan dat toch lang duren. Als voorzorgsmaatregel installeer ik de kinderen met alle DVD-spelers en spelcomputers die ik maar kan vinden in hun stoelen. Alles vastsnoeren en daarna de tussenruimte opvullen met alles wat ze onderweg nog nodig zouden kunnen hebben. Eten, drinken, spuugzakjes, knuffels… En dan gaan we van start. Binnen vijf minuten is er ruzie op de achterbank, is er een fles drinken omgevallen, wordt een spuugzakje gevraagd (“ik kan ‘m nergens vinden”) en sluit ik gefrustreerd achteraan in de enige file die Nederland op dat moment rijk is. Het is maar goed dat de kinderen oma zo lief vinden.
Kan dat ook anders?
Ik geef toe, dit heb ik verzonnen. Ik reis met kinderen nl. bij voorkeur met de trein. Mijn eigen dochter weet niet beter, maar voor een meereizend vriendinnetje is het reizen al snel een hele belevenis, vooral wanneer je nog wat onverwachte elementen inbouwt zoals alternatieve routes door werkzaamheden (die zijn er nl. op het spoor vrij veel in het weekend). Tijdens het reizen heb je je handen en hersens vrij om samen naar buiten te kijken of een spelletje te doen. En in een trein is van alles te beleven. Honden of baby’s van medereizigers zijn ware attracties, om van in de trein naar het toilet gaan maar niet te spreken.
Wist je dat kinderen voor E 2,50 de hele dag met een betalende volwassene mogen meereizen? En dat bij 75% minder Co2-uitstoot.
