Deze week mag ik even proeven van het alleenstaand ouderschap.
Man op reis
Manlief is 10 dagen weg voor zijn werk en de kindjes en ik hebben het rijk alleen. In eerste instantie prima, want nu hoef ik eens een keer niet zijn rotzooi op te ruimen en gelden er allerlei privileges die de kinderen normaal gesproken niet hebben. Zo mogen ze om en om bij mij in bed slapen en eten we af en toe een keer voor de t.v. in plaats van aan tafel. Maar het lachen vergaat mij al snel genoeg.
Alles zit tegen!
Er heerst luis, dus dat betekent ieder kind 2x per dag kammen, wat mij per dag in totaal toch zo’n 1,5 uur kost. Normaal gesproken al een drama vind ik, maar nu ik alleen ben al helemaal. Extra vroeg opstaan dus, om de kindjes ook nog op tijd op school te krijgen. Luizen betekent ook extra wasjes draaien. Op zich geen probleem, maar nu begeeft natuurlijk net deze week de droger het!! AAAAH!! Rustig blijven…Even lukt dat totdat maandagavond bij thuiskomst tot overmaat van ramp mijn autosleutel afbreekt! GVD..#%!!!!
En mijn reservesleutel was ik al kwijt, dus auto kan niet meer gebruikt worden totdat ik dat probleem opgelost heb. Zouden we dan nu eindelijk alles gehad hebben? Natuurlijk niet! Vanochtend wordt Mijntje ziek wakker en moet ik dus thuis blijven in plaats van dat ik kan gaan werken. Ok, nadat dit probleem ook getackeld is met hulp van mijn fijne, lieve buren, heb ik dan eindelijk tijd om even achter mijn laptop te kruipen en deze frustraties van mij af te schrijven.
Nog één grote klus
Rest mij nog één taak deze week: zondagmiddag moet de hele woonkamer leeggehaald worden, omdat maandagochtend de vloer geschilderd gaat worden. Dat betekent 4 dagen geen gebruik kunnen maken van de woonkamer en dus verkassen de kindjes en ik volgende week een aantal dagen naar mijn moeder. Waar ik mij eens extra ga laten verwennen denk ik! Dat heb ik dan toch best wel verdiend?
Bewondering
Ik had al veel respect en bewondering voor alleenstaande ouders, maar mijn bewondering is alleen nog maar meer gegroeid.
Petje af voor alle alleenstaande ouders!
En hopelijk hebben jullie ook voldoende mensen om je heen, die je af en toe eens een dagje rust gunnen, zodat jij weer helemaal op kan laden!
