”Oh jij werkt thuis, dan kan je zeker vaak gaan helpen op de school van je kinderen!”
“dan heb je wel lekker veel vrije tijd zeker!”
“maar wanneer ben je er dan voor je kinderen?”
Soms vervelend, deze opmerkingen. En ik heb ook altijd het gevoel dat ik mij moet verdedigen als iemand dit tegen mij zegt, wat ik dan vaak, stom genoeg, nog doe ook!
Thuiswerken is geen echte baan
Thuiswerken. Voor sommigen is dit geen echt werk. Als je thuis werkt, heb je geen serieuze baan, dan doe je er gewoon iets bij, omdat je dat leuk vindt. Of je verwaarloost je kinderen, als je thuis werkt.
Nou, NEEEEEE HOOR!
Ik heb een hele serieuze baan, stop er véél tijd in (eigenlijk 24/7) en dat ik het leuk vindt, ja dat klopt. Heel leuk zelfs! En ik werk in principe niet als de kinderen ‘s-Middags thuis zijn. Dan ben ik er voor hun. Het enige verschil met een ander is dat ik eigen baas ben en mijn kantoor thuis heb. Ik ben namelijk zzp-er, of freelancer of hoe je het ook wil noemen.
Voordelen
Ok, er zitten hier voordelen aan, dat zal ik niet ontkennen. Ik bepaal mijn eigen werktijden, dus als ik op de school van de kinderen wil gaan helpen, kan ik mijn werk zo plannen dat dit bijna altijd kan, als ik dat zou willen. En ik kan vrij nemen wanneer ik wil. En ik kan mijn kinderen iedere dag naar school brengen en/of uit school halen. Maar dat het iets is wat je er zomaar even bij doet naast je gezin, nee dat kan ik nu niet zeggen.
Want het betekent ook: onzekerheid (over je inkomen), héél veel tijd in je werk stoppen en de eerste paar jaar naar verhouding nog niet veel verdienen, eigenlijk altijd aan het werk zijn, gewoon omdat je er altijd mee bezig bent en je het jezelf eigenlijk niet kan veroorloven om vrij te nemen. Je moet in eerste instantie je werk dus wel erg leuk vinden om dit vol te houden en door te zetten. Maar dat vind ik gelukkig ook.
40+ urige werkweek
Ik probeer de juiste balans te vinden tussen werk en mijn gezin. Onze kinderen zijn vijf dagen van 08.30-14.00 uur naar school. Die tijden werk ik dus altijd en daarnaast werk ik bijna alle avonden als de kindjes slapen. En de weekenden eigenlijk ook bijna altijd wel een paar uur per dag. Maar dan is manlief gewoon thuis en is hij er voor de kindjes. Dus reken maar uit, aan een 40+ urige werkweek kom ik al snel.
Maar omdat je wel (bijna) altijd aan het schoolplein staat, kan je dus nooit een serieuze baan hebben en al helemaal niet veel uren werken! (Volgens velen).
Maar goed, die opmerkingen neem ik maar voor lief. Vooralsnog ben ik zeer content met de combinatie van mijn eigen bedrijf en mijn gezin en gaat het (meestal) goed.
