Oma zit lekker te lezen in haar TV stoel. Wat ziet ze daar? Iets groots en wits op haar terras: een grote reiger! Ze staat op en de reiger vliegt meteen weg.. Oma loopt naar buiten en ziet helemaal geen visjes in de vijver.
Maar wat is dat? Wat hoort ze daar? Zacht snikken: het is Welcone Kikker.
‘Wat is er aan de hand, lieve kikker?’
Ach ja, een ijzeren kikker heeft geen tranen, maar wel verdriet.
‘Het is allemaal mijn schuld! Er kwam een reiger toen je niet thuis was en hij dacht dat hij ook ‘welcome’ was, net als alle andere vogels hier. En toen stapte hij naar de vijver en ging allemaal visjes eten en ik kon niets doen, boehoe, snik.’
Oma kijkt naar de vijver en ze ziet GEEN ENKELE VIS! Ojee.
‘Nou, weet je wat we doen, Kikker? Ik pak de ijzeren vogels, Pietje en Maiki en die zet ik bij de vijver. Dan kunnen jullie met z’n drieën oppassen dat er niet weer een reiger komt. Tja, alle vogels zijn welkom bij Oma, maar nu juist de reiger niet!
O, kijk eens, ik zie toch nog een vis: een kleine Goudvis en daar ook nog een Goudwinde. Hoe is het met jullie visjes?’
De visjes zeggen niets, maar Oma kan zien dat ze het niet leuk vinden zonder al die andere vriendjes.
‘Weet je wat? Over een paar weekjes ga ik met Niene en Caspian naar het tuincentrum en dan kopen we nieuwe vriendjes voor jullie. Is dat goed?’
Als je goed kijkt zie je dat ze hun kopjes op en neer doen..
Dus dat gaan we doen, Niene en Caspian! Nieuwe visvriendjes kopen en dan komt alles weer goed.
