Sterker nog: het is erg goed voor kinderen om een af en toe “met de handen in het haar te zitten”en niet te weten wat ze moeten doen. In een wereld vol impulsen en aangereikt plezier, is het juist goed dat er ruimte is voor leegte. Leegte kennen we niet, dat noemen we dan ‘vervelen’. Maar leegte is heel erg nodig om bij eigen creativiteit te komen. Kinderen die zich vervelen, zie je soms een half uurtje later plots in de weer met stokken en een stukje deken waarmee ze zelf een kamp improviseren. Of ze gaan zelf dingen en figuurtjes maken van hout en stukjes stof en verzinnen zelf een heel verhaal.
Het ‘vervelen’ is nodig geweest om een eigen creatief proces op gang te trekken en de eigen fantasie de vrije loop te laten.
Een Amerikaanse leraar deed een oproep:
Ik heb bijna 16 jaar met kinderen gewerkt en er zijn een aantal dingen waar kinderen steeds slechter in werden:.
- Kinderen vinden heel moeilijk om zich verveeld te voelen. Ze hebben het nodig dat er voortdurend iets aan de hand is. Ouders, stop alsjeblieft met het bedienen en vermmaken van je kinderen. Het is niet gevaarlijk voor ze om zich af en toe te vervelen.
- Ik heb ouders ontmoet die zóóó trots zijn op hun kinderen, die al kunnen lezen en tellen vóór ze van de kleuterschool gaan. Maar, sorry dat ik het zeg, lezen en tellen leren ze snel genoeg! Leer ze liever spelen, vrienden maken en delen!
- Mijn derde punt: kinderen van nu vinden het moeilijk om dankbaarheid te tonen, zowel naar andere kinden als naar volwassenen `Mag ik er nóg een`hoor je vaak als eerste en `we krijgen er maar 1!`is een veelgehoorde klacht. Wat is gebeurd met “Alsjeblieft” en bedankt voor het eten, de lift enzovoort?
Ih geef nu geen les, maar als dat ooit weer gebeurt, leer ik de kinderen eerst spelen, om een goede vriend te zijn, dankbaarheid te tonen en zich af en toe te vervelen. Als ze dat hebben geleerd, leer ik ze lezen en tellen.
