• Dé ontmoetingsplek voor ouders, leerkrachten en andere professionals
  • Vergelijk basisscholen en kinderopvang
  • Lekkere en gezonde kinderrecepten
  • Leuke activiteiten en dagjes uit
  • Lees en leer met onze Opgroeiblog en kennisbank

‘Ik ga een boek schrijven!’

Dat roep ik al ongeveer vanaf het moment dat ik leerde schrijven in de eerste klas van de lagere school. Schrijven maakt mij blij; ik kan mijn gedachten rangschikken en ik kan mijn fantasie erin kwijt. Jammer genoeg bleef het telkens bij het schrijven van opstellen en losse verhaaltjes die uiteindelijk in een multomap terecht kwamen. En natuurlijk schreef ik in m’n dagboeken. Ik heb complete terugslagwerken van mijn jeugd! Vakantieschriften en mijn grote trots: het reisverslag dat ik maakte toen ik in 1993 met een vriendin voor een jaar naar Australië vertrok. Het is een soort boekwerk geworden. Allemaal superleuk om voor mezelf terug te lezen, maar het waren géén boeken. En dat was wel wat ik nog eens heel graag wilde doen! Ergens kon ik de rust niet vinden om eraan te beginnen. Maar ik was ervan overtuigd dat het er op een dag wel van zou komen. Ik geloof namelijk, dat als je iets heel erg graag wilt, het ook gebeurt.

Grappig, stout kinderboek 

Toen in maart 2016 de aanslagen in Brussel waren en het nieuws nergens anders over ging, dacht ik: ‘En nú is het tijd!’ Ik had het gehad met alle ellende in de wereld. Op dat moment besloot ik om te gaan schrijven. Gewoon om te vergeten dat er zoveel kwaad en pijn in de wereld is. De radio en de telefoon gingen uit, de laptop zette ik op mijn keukentafel en de deuren deed ik op slot. Rust! Tijd! Tijd voor een leuk verhaal! Ik had geen idee waarover ik wilde schrijven, behalve dat het stout, grappig en voor kinderen moest worden.

Ik vind dat er te weinig stoute verhalen zijn voor kinderen. Veel kinderboeken zijn zo braaf en educatief verantwoord, dat mijn broek er soms van afzakt. Ik vond vroeger zelf de stoutste en spannendste boeken het leukst. Verhalen met stoute grapjes, die vond ik te gek. Annie M.G. Schmidt kon dat goed. Ze was (en is nog steeds) mijn favoriete kinderboekenschrijfster. Helemaal nadat ik jaren geleden een interview van haar op tv zag. Een geweldig mens met een flinke dosis humor.

De geboorte van Meneer Sjef

Ik begon zomaar te schrijven. Ik tikte maar door op mijn laptop. Ik kon niet meer stoppen! En daar, op die zaterdagochtend, werd ‘Meneer Sjef, een Harig Verhaal’ geboren. Ik had zoveel ideeën en flauwe grappen, dat ik ze eerst allemaal op moest schrijven op een kladblok.

Ik heb 21 jaar in de pizzeria van mijn ouders gewerkt. Daar heb ik zulke hilarische dingen meegemaakt, dat ik ze wilde gebruiken in dit verhaal. Ook niet gek dus, dat het verhaal gaat over een dikke, eigenwijze en kale kok die een eigen restaurant begint.

Ik had zelf geen idee waar het verhaal naar toe ging en ik wist niet hoe het zou eindigen. Heel eerlijk was het voor mij ook een grote verrassing wat er ging gebeuren en hoe het zou aflopen!

Na een paar maanden was het een ‘echt’ verhaal geworden. Het was zelfs bijna af. Ik zag ineens in dat dit wellicht mijn eerste boek zou kunnen worden!

De poppetjes van mijn collega

In die periode moest ik voor mijn werk op cursus met mijn collega’s. Niemand wist toen nog dat ik met een boek bezig was. Ik wilde het voor mezelf houden. Eerst maar eens kijken of het mij zou lukken om het verhaal af te krijgen. Tijdens die cursus zat ik naast een van mijn collega’s. Het onderwerp was erg saai en ze krabbelde wat op haar blok. Mijn oog viel erop. Poppetjes… Hele leuke tekeningen!

‘Teken jij?’, vroeg ik haar.

‘Ach, vroeger heel veel, maar tegenwoordig eigenlijk nooit meer’, zei ze. Ik keek nog eens naar haar krabbels. Het waren hele leuke plaatjes. Voor ik er erg in had vertelde ik haar zomaar van mijn kinderboek. Ik vroeg haar of ze het leuk zou vinden om er tekeningen bij te maken. BENG! De hele cursus was niet meer interessant! Ze was laaiend enthousiast. Nog dezelfde avond is ze aan de slag gegaan.

Uiteindelijk blijken wij de perfecte match; ze tekent precies zoals ik het voor me zie!

Na een half jaar ploeteren, was het verhaal ineens af. Daar zat ik dan, met mijn eigen verhaal. Met een grijns van oor tot oor! Ik heb het aan mijn kinderen en aan mijn neefjes laten lezen. Die vonden het oprecht een superleuk verhaal. M’n zus, die juf is, vond het ook te gek.

‘Meneer Sjef, een Harig Verhaal’ is een feit!

‘Je moet een uitgever zoeken die het voor je uit wil brengen’, zei ze. Tja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Je komt als onervaren nieuweling echt niet zomaar bij een uitgeverij terecht.

Maar het gebeurde toch, ik kreeg een contract aangeboden bij een laagdrempelige uitgeverij. En in januari 2017 was mijn droom werkelijkheid geworden: mijn eigen kinderboek! ‘Meneer Sjef, een Harig Verhaal’ is een feit (vanaf ongeveer 8 jaar) en te bestellen bij https://www.boekscout.nl