Gesloten jeugdzorg

Kiezen voor een gesloten jeugdzorg, is dat noodzaak of meer onmacht?

Gemeentes zoals de gemeente Tilburg, wil ervoor gaan om de gesloten jeugdzorg overbodig te maken. In de week van 29 januari tot en met 4 februari was het de week van het Vergeten Kind. De indringende opdracht om gesloten jeugdzorg te stoppen staat dit jaar centraal. Dit is wel een thema dat gevoelig is voor de jeugdzorg. Mensen zijn het er wel over eens dat een gesloten inrichting voor de jeugd meer kwaad doet dan goed. Het is alleen wel de vraag hoe je de kinderen dan het beste kunt beschermen. Wat zijn hierin de mogelijkheden? Om hierover na te denken is er een gesprek geweest met wethouder Marcelle Hendrickx en Ilona Brekelmans en Lenke Balogh van Sterk Huis.

Hendrickx toont aan dat het bij de jeugd kan overkomen dat volwassenen de handdoek in de ring gooien wanneer ze de jeugd in een gesloten jeugd inrichting doen. Het lijkt dan net alsof ze niet weten wat ze met de jeugd aanmoeten. Dat moet niet de bedoeling zijn. Dit kan alleen maar zorgen voor extra trauma en schade.

Meer trauma en schade

Volgens Brekelmans is het niet juist als je kinderen opsluit zonder dat er precies geanalyseerd is wat de kinderen hebben gemist in hun leven. Het kan volgens haar echt niet meer dat deze kinderen naar een gesloten inrichting moeten. Ze geeft aan dat er wordt gezocht naar een oplossing om deze kinderen goed te helpen en te zoeken naar mogelijkheden dat deze kinderen hulp krijgen binnen de huidige open setting. Er wordt dan gekeken naar de mogelijkheden om de kinderen daar de juiste bescherming te bieden en de hulp die ze nodig hebben. Marcelle vult daarbij aan dat een gesloten plaatsing vaak gebeurd uit handelen van onmacht. Dit, omdat er vaak geen andere oplossingen mogelijk. Dit maakt het niet minder kwalijk.

Spanningen in gesloten jeugdzorg.

Volgens de visie van Sterk Huis is het van belang dat elk kind recht heeft op een goed huis om in op te groeien. Het liefste zou dat thuis moeten zijn, maar helaas is dit niet voor elk kind mogelijk. Daarom zal er moeten worden gekeken naar alternatieven waarbij kinderen alsnog een thuis kan worden geboden en waar ze zo min mogelijk spanningen ervaren. Veel kinderen die te maken hebben met jeugdzorg hebben traumatische ervaringen opgedaan uit ervaringen in het leven. Daarom is het voor hen niet makkelijk om zich altijd goed te kunnen gedragen wanneer ze in een gezin worden opgenomen. Wat vaak voorkomt is dat deze kinderen agressief doen of verkeerde invloeden in het leven op gaan zoeken. Je kunt hierbij denken aan drugs, foute vrienden of gevaarlijke situaties.

Verantwoordelijkheid delen

Hulpverleners krijgen ook te maken met de agressie van het kind of de verkeerde stappen die worden genomen. Dit is niet mogelijk voor een hulpverlener om dit in zijn eentje op te pakken. Daarom is het belangrijk dat de verantwoordelijkheid wordt gedeeld. Er wordt dan samen gekeken naar de mogelijkheden die er zijn om het kind zo goed mogelijk te helpen. Er is dan wel sprake van een gedeelde verantwoordelijkheid en er wordt creativiteit en lef vereist van de medewerkers. Goed helpen betekent vooral dat er wordt gekeken naar individueel maatwerk. Een evaluatie van eerdere cases is ook belangrijk om erachter te komen wat de volgende keer beter kan en wat de vorige keer juist mis is gegaan.

Doorplaatsing

In de huidige setting binnen jeugdzorg gaat het vooral om doorplaatsing naar doorplaatsing. Er wordt geen stabiliteit geboden en het gaat vooral om het zoeken naar het zoeken naar nieuwe therapieën. Dit, terwijl het juist belangrijk is om terug te gaan naar de basis. Daar naar waar het verkeerd is gegaan voor het kind en te zoeken naar de oplossingen op dat gebied. Het doorplaatsen heeft geen zin, het doel moet juist zijn dat het kind straks weer normaal kan functioneren in de maatschappij.

Weg met het slot

Een eerlijke blik op de huidige situatie is nodig om de huidige aanpak te verbeteren. Nu wordt er vooral gekozen voor het slot voor de kinderen in plaats van het kiezen voor het bieden van goed hulp. Dat moet veranderen. Het slot moet er dus vanaf en er moet niet meer worden gehandeld uit onmacht. Er moet alleen maar worden gewerkt in kleine groepen, geen hekken en sloten meer en zo weinig mogelijk behandelgroepen. Wat vooral belangrijk is, is dat er wordt gekeken naar creatieve manieren om deze jeugd te helpen. En zolang de deuren van de gesloten jeugdzorgd open blijven, zal hier ook zeker uit gemak gebruik van worden gemaakt.

Door het in het leven roepen van het HIC project, dat staat voor High Intensive Care, zal er worden voorkomen dat er sprake is van eindeloze overplaatsingen van jongeren en vindt er een geheel nieuwe aanpak plaats om de jongeren betere zorg te bieden. Ze zullen ook veel meer betrokken worden en voorop staat wat er extra nodig is om de jongeren te helpen.